6.2 GitHub - Proje Bakımı

Birisi kodunuza bir değişiklik yapar ve size bir Birleştirme İsteği (Pull Request) gönderir. Yeni Birleştirme İsteği hakkında sizi bilgilendiren bir e-posta almalısınız ve bu e-posta genellikle Yeni bir birleştirme isteğinin e-posta bildirimi. gibi bir şeydir.

Bu e-postada dikkat edilmesi gereken birkaç şey vardır: Küçük bir "diffstat" bulunur: Birleştirme İsteği’nde değişen dosyaların ve bu değişikliklerin miktarının bir listesi. GitHub’daki Birleştirme İsteği’ne bir bağlantı verir. Ayrıca, komut satırından kullanabileceğiniz birkaç URL sağlar.

git pull <url> patch-1 satırına dikkat edin; bu uzak bir dalı eklemeye gerek kalmadan, uzak bir dalı birleştirmenin basit bir yoludur. Uzak Dallara Geçmek bölümünde bunun hakkında kısaca konuştuk. İsterseniz bir konu dalı oluşturup, değişiklikleri birleştirmek için bu komutu çalıştırabilirsiniz.

Diğer ilginç URL’ler .diff ve .patch URL’leridir. Tahmin edebileceğiniz gibi, birleştirme isteğinin, birleştirilmiş diff ve yama sürümlerini sağlar. Birleştirme isteği çalışmasını, teknik olarak şöyle birleştirebilirsiniz:

GitHub Akışı bölümünden hatırlayacağınız üzere birleştirme isteği açan kişiyle artık bir konuşma başlatabilirsiniz. GitHub soslu Markdown’ı her yerde kullanarak isteğiniz kod satırlarına yorum yazabilir, katkının veya birleştirme isteğinin tamamına yorum apabilirsiniz.

Birileri birleştirme isteği üzerine yorum yaptıkça e-posta bildirimleri almaya devam edersiniz, böylece etkinliğin canlı olduğunu bilirsiniz. Her biri etkinliğin gerçekleştiği birleştirme isteğine giden bir bağlantıya sahip olacaktır ve ayrıca siz doğrudan e-postaya yanıt vererek birleştirme isteği konu başlığına yorum yapabileceksiniz.

Kodu beğendiğiniz ve birleştirmek istediğinizde, artık kodu yerelinize çekip birleştirebilirsiniz. Bunun için ya önceden gördüğümüz git pull <url> <branch> sözdizimini kullanabilirsiniz ya da çatalı bir uzak sunucu olarak ekleyerek çekip birleştirebilirsiniz.

Eğer birleştirme basitse, GitHub sitesindeki ``Merge`` (Birleştir) düğmesine basarak da işlemi gerçekleştirebilirsiniz. Bir "ileri sarma" (fast-forward) birleştirmesi mümkün olsa bile "ileri sarma" olmayan bir birleştirme işlemi yapar ve bir birleştirme katkısı işler. Bu, her durumda birleştirme düğmesine her basıldığında, bir birleştirme katkısı işlendiği anlamına gelir. Birleştir dügmesi (merge) ve manuel birleştirme yönergesi. bağlantısına tıklarsanız, GitHub size tüm bu bilgileri verecektir.

Eğer birleştirmek istemediğinize karar verirseniz, doğrudan birleştirme isteğini kapatabilirsiniz. Bu durumda isteği açan kişiye bir bildirim gönderilir.

Eğer çok fazla Birleştirme İsteği ile uğraşıyorsanız ama bir sürü uzak repo eklemek veya her seferinde bir defalık çekmeler yapmak istemiyorsanız; GitHub’ın size izin verdiği güzel bir hile var. Bu biraz iler seviye bir hile (ayrıntılarını Refspec bölümünde göreceğiz) ama çok kullanışlı olabilir.

Aslında GitHub, bir repodaki birleştirme isteği dallarını sunucuda bir nevi sahte-dal olarak tanıtır. Repoyu kopyaladığınızda bunlara da sahip olamazsınız, ancak bir şekilde orada gizlenmişlerdir ve onlara kolayca erişebilirsiniz.

Bunu göstermek için ls-remote adlı düşük seviyeli bir komut kullanacağız. (Tesisat ve Döşeme (Plumbing ve Porcelain) bölümünde ls-remote hakkında daha fazla bilgi bulacaksınız). Bu komut genellikle günlük Git işlemlerinde pek ullanılmaz ancak sunucuda hangi referansların mevcut olduğunu göstermek için yararlıdır.

Daha önce kullandığımız "blink" reposu üzerinde bu komutu çalıştırırsak, repoda bulunan tüm dallar, etiketler ve diğer referansların bir listesini alırız.

Tabii ki, kendi reponuzdaysanız ve git ls-remote origin veya kontrol etmek istediğiniz herhangi bir uzak adı verirseniz, size bunun gibi bir şey gösterecektir.

Eğer repo GitHub’ta ise ve açılmış herhangi bir Birleştirme İsteğiniz varsa, refs/pull/ ile başlayan bu referansları elde edersiniz. Temel olarak bunlar dallardır, ancak refs/heads/ altında olmadıkları için, sunucudan kopyalama veya çekme yoluyla onları normal bir şeklide almazsınız — çekme komutu (fetch) onları doğal olarak yoksayar.

Her birleştirme isteği için iki referans bulunur: /head ile biten referans, Birleştirme İsteği dalındaki son katkının tam olarak aynısına işaret eder. Yani eğer biri bizim repomuzda bir birleştirme isteği açarsa ve onların bug-fix olarak adlandırılmış dalı a5a775 katkısına işaret ediyorsa, o zaman bizim repomuzda bir bug-fix dalımız olmayacaktır (çünkü bu dal o kişinin kendi reposundadır), ancak pull/<pr#>/head olarak a5a775'e işaret eden bir dalımız olacak. Bu, bir sürü uzak depo eklemek zorunda kalmadan kolayca her birleştirme isteği dalını bir seferde indirebileceğimiz anlamına gelir.

Şimdi, doğrudan referansı almak için bir şeyler yapabilirsiniz.

Bu, Git’e origin uzak sunucusuna bağlanıp, refs/pull/958/head adındaki referansı indirmesini söyler. Git mutlu bir şekilde size itaat eder: istediğiniz referansı oluşturmak için gereken her şeyi indirir ve .git/FETCH_HEAD altına bir işaretçi ekler. Bunu, test etmek istediğiniz dallardan birinde git merge FETCH_HEAD ile takip edebilirsiniz, ancak birleştirme işlemi komutunun ileti metni biraz garip görünebilir. Ayrıca, çok sayıda birleştirme isteğini inceliyorsanız, bu işlem sıkıcı hale gelir.

Ayrıca, tüm birleştirme isteklerini almanın ve her bağlandığınızda bunları güncel tutmanın bir yolu daha var. Favori metin düzenleyicinizde .git/config dosyasını açın ve origin uzak sunucusunu arayın. Şöyle görünmelidir:

fetch = ile başlayan satır, "refspec" olarak adlandırılan bir dizedir. Bu, uzak sunucudaki adları yerel .git dizininizdeki adlarla eşleştirmek için kullanılan bir yoldur. Buradaki Git’e, "uzak sunucuda refs/heads altındaki şeylerin, yerel repomda refs/remotes/origin altına gitmesi gerektiğini" söyler. Başka bir refspec eklemek için bu bölümü değiştirebilirsiniz:

Bu son satır Git’e şunu söyler: "Tüm refs/pull/123/head gibi görünen referanslar yerel olarak refs/remotes/origin/pr/123 şeklinde saklanmalıdır". Şimdi, bu dosyayı kaydettikten ve bir git fetch yaptıktan sonra:

Şimdi tüm uzak birleştirme istekleri, yerelde izleyici dallar gibi davranan referanslarla temsil ediliyorlar; bunlar salt okunurdur ve bir çekme yapılğında güncelleniyor. Bu, bir birleştirme isteğinden gelen kodu yerel olarak denemeyi son derece kolaylaştırır:

Detaylara bakmayı sevenler, refspec’in uzak kısmında sonunda head olduğunu fark ederlerdi. GitHub tarafında bir de refs/pull/#/merge referansı bulunur, bu da sitenin merge (birleştir) düğmesine tıkladığınızda ortaya çıkacak olan işlemi temsil eder. Bu, düğmeye bile basmadan birleştirmeyi test edebilmenizi sağlar.

Yalnızca ana veya "master" dalı hedef alan birleştirme isteklerini açmakla kalmaz, aynı zamanda ağdaki herhangi bir dalı hedef alan bir birleştirme isteğini de açabilirsiniz. Aslında başka bir birleştirme isteğini bile hedefleyebilirsiniz.

Eğer doğru yönde ilerleyen bir istek görürseniz ve buna bağlı bir değişiklik fikriniz varsa veya bunun iyi bir fikir olduğundan henüz emin değilseniz, ya da sadece hedef dala itme erişiminiz yoksa; doğrudan bir istek açabilirsiniz.

Bir birleştirme isteği açmak istediğinizde, sayfanın üst kısmında hangi dala çekmek istediğinizi ve hangisinden çekmek istediğinizi belirten bir kutu bulunur. O kutunun sağındaki ``Edit`` (Düzenle) düğmesine bastığınızda; sadece dalları değil, aynı zamanda belli bir çatalı da seçebileceğinizi göreceksiniz.

Burada, yeni dalınızı hangi birleştirme isteğine veya projenin hangi çatalına birleştireceğinizi kolaylıkla belirtebilirsiniz.

GitHub bağlamında "bildirimler" dediğimizde, kastettiğimiz şey: bir şey meydana geldiğinde, GitHub’un sizinle iletişime geçmeye çalıştığı belirli bir yöntemdir ve bunları yapılandırmanın birkaç farklı yolu vardır. Ayarlar sayfasından ``Notification center`` (Bildirim merkezi) sekmesine giderseniz, sahip olduğunuz seçeneklerden bazılarını görebilirsiniz.

Bildirim almak için; ``E-posta`` üzerinden ve ``Web`` üzerinden olmak üzere iki seçeneğiniz bulunmaktadır. Etkinliklere aktif olarak katıldığınızda ve izlediğiniz arşivlerdeki etkinlikler için bu ikisinden birini, hiçbirini veya her ikisini birden seçebilirsiniz.

Eğer varsayılan olarak insanların birleştirme isteği açmaları veya varsayılan olarak görmeleri için "main" (ana) dışında bir dal kullanıyorsanız, bunu repo ayarları sayfasında ``Options`` (Seçenekler) sekmesi altında değiştirebilirsiniz.

Sadece açılır menüde varsayılan dalı değiştirin; artık reponun kopyalanması da dahil, tüm önemli işlemler için varsayılan dal bu olacak.

GitHub’da bir projeyi başka bir kullanıcıya veya bir kuruluşa aktarmak istiyorsanız, repo ayarları sayfasının ``Options`` (Seçenekler) sekmesinin altında, bunu yapmanıza izin veren ``Transfer ownership`` (Sahipliği aktar) seçeneği bulunmaktadır.

Bu özellik, bir projeyi bırakıyorsanız ve birisi onu devralmak istiyorsa ya da projeniz büyüyorsa ve onu bir kuruluşa taşımak istiyorsanız faydalı olabilir.

Bu sadece repoyu tüm takipçi ve yıldızlarıyla birlikte başka bir yere taşımakla kalmaz, aynı zamanda URL’nizden yeni yere bir yönlendirme de kurar. Ayrıca, sadece ağ isteklerini değil, kopyalama ve Git’ten getirmeleri de yönlendirir.