10.8 Εσωτερική λειτουργία του Git - Μεταβλητές περιβάλλοντος

Μέρος της συμπεριφοράς του Git ως πρόγραμμα υπολογιστή εξαρτάται από τις μεταβλητές περιβάλλοντος.

Η GIT_EXEC_PATH καθορίζει πού το Git αναζητά τα υποπρογράμματά του (όπως git-commit, git-diff και άλλα). Μπορούμε να ελέγξουμε την τρέχουσα ρύθμιση εκτελώντας το git --exec-path.

Η HOME δεν θεωρείται συνήθως εξατομικεύσιμη (πάρα πολλά πράγματα εξαρτώνται από αυτήν), αλλά είναι όπου το Git ψάχνει για το καθολικό αρχείο διαμόρφωσης. Εάν θέλουμε μια πραγματικά φορητή εγκατάσταση Git, πλήρης με καθολική διαμόρφωση, μπορούμε να αντικαταστήσουμε την HOME στο προφίλ κελύφους του φορητού Git.

Η PREFIX είναι παρόμοια, αλλά για διαμόρφωση σε όλο το σύστημα. Το Git αναζητά αυτό το αρχείο στο $PREFIX/etc/gitconfig.

Η 'GIT_CONFIG_NOSYSTEM`, αν έχει οριστεί, απενεργοποιεί τη χρήση του αρχείου διαμόρφωσης σε όλο το σύστημα. Αυτό είναι χρήσιμο εάν η ρύθμιση του συστήματός μας παρεμβάλλεται στις εντολές μας, αλλά δεν έχουμε πρόσβαση στην αλλαγή ή την κατάργησή της.

Η GIT_PAGER ελέγχει το πρόγραμμα που χρησιμοποιείται για την εμφάνιση εξόδου πολλών σελίδων στη γραμμή εντολών. Αν είναι απενεργοποιημένη, θα χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση η PAGER .

Η GIT_EDITOR είναι ο επεξεργαστής τον οποίο θα ξεκινήσει το Git όταν ο χρήστης χρειάζεται να επεξεργαστεί κάποιο κείμενο (για παράδειγμα ένα μήνυμα υποβολής). Εάν είναι απενεργοποιημένη, θα χρησιμοποιηθεί η EDITOR.

Το Git χρησιμοποιεί διάφορες μεταβλητές περιβάλλοντος για να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το τρέχον αποθετήριο.

Η GIT_DIR είναι η θέση του φακέλου .git. Εάν δεν έχει καθοριστεί, το Git προχωράει στο δέντρο του καταλόγου μέχρι να φτάσει στο ~ ή /, αναζητώντας έναν κατάλογο .git σε κάθε βήμα.

Η GIT_CEILING_DIRECTORIES ελέγχει τη συμπεριφορά αναζήτησης για τον κατάλογο .git. Εάν έχουμε πρόσβαση σε καταλόγους που φορτώνουν αργά (όπως σε μονάδες μαγνητοταινίας ή σε αργή σύνδεση δικτύου), ίσως θέλουμε να κάνουμε το Git να σταματήσει να δοκιμάζει νωρίτερα από ότι θα σταματούσε αλλιώς, ειδικά αν το Git καλείται όταν δημιουργείται η προτροπή του κελύφους μας.

Η GIT_WORK_TREE είναι η θέση της ρίζας του καταλόγου εργασίας για ένα μη γυμνό αποθετήριο. Εάν --git-dir ή GIT_DIR έχουν καθοριστεί αλλά καμία από τις --work-tree, GIT_WORK_TREE ή core.worktree δεν έχει καθοριστεί, ο τρέχον κατάλογος θεωρείται το αρχικό επίπεδο του δέντρου εργασίας.

Η GIT_INDEX_FILE είναι η διαδρομή στο αρχείο του ευρετηρίου (για μη γυμνά αποθετήρια μονον).

Η GIT_OBJECT_DIRECTORY μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καθορίσει τη θέση του καταλόγου που συνήθως βρίσκεται στο `.git/objects'.

Η GIT_ALTERNATE_OBJECT_DIRECTORIES είναι μια λίστα με άνω-κάτω τελεία ως διαχωριστικό (μορφοποιημένη όπως /dir/one:/dir/two:…), η οποία λέει στο Git πού να ψάξει για αντικείμενα αν δεν βρίσκονται στο GIT_OBJECT_DIRECTORY. Αν τυχαίνει να έχουμε πολλά έργα με μεγάλα αρχεία που έχουν ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο, αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποφευχθεί η αποθήκευση πάρα πολλών αντιγράφων τους.

Ένα “pathspec” αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο καθορίζουμε διαδρομές (paths) στο Git, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μπαλαντέρ. Αυτά χρησιμοποιούνται στο αρχείο .gitignore, αλλά και στη γραμμή εντολών (git add *.c).

Οι GIT_GLOB_PATHSPECS και GIT_NOGLOB_PATHSPECS ελέγχουν την προεπιλεγμένη συμπεριφορά των μπαλαντέρ στα pathspecs. Αν η GIT_GLOB_PATHSPECS έχει τιμή 1, οι χαρακτήρες μπαλαντέρ δρουν ως μπαλαντέρ (αυτή είναι και η προεπιλεγμένη συμπεριφορά)· αν η GIT_NOGLOB_PATHSPECS έχει τιμή 1, οι χαρακτήρες μπαλαντέρ αναζητούν μόνο τον εαυτό τους, κάτι που σημαίνει πως κάτι σαν *.c θα αντιστοιχούσε μόνο σε ένα αρχείο με όνομα “\*.c”, αντί σε οποιοδήποτε αρχείο του οποίου το όνομα τελειώνει σε .c Μπορούμε να παρακάμψουμε αυτήν τη συμπεριφορά σε μεμονωμένες περιπτώσεις ξεκινώντας το pathspec με :(glob) ή :(literal), όπως στο :(glob)\*.c.

Η GIT_LITERAL_PATHSPECS απενεργοποιεί και τις δύο παραπάνω συμπεριφορές· δεν θα λειτουργούν χαρακτήρες μπαλαντέρ και τα προθέματα παράκαμψης απενεργοποιούνται επίσης.

Η GIT_ICASE_PATHSPECS ορίζει όλα τα pathspecs να λειτουργούν χωρίς διάκριση πεζών/κεφαλαίων.

Η τελική δημιουργία ενός αντικειμένου υποβολής Git γίνεται συνήθως με την git-commit-tree, η οποία χρησιμοποιεί αυτές τις μεταβλητές περιβάλλοντος ως την κύρια πηγή πληροφόρησης, και χρησιμοποιεί τις τιμές διαμόρφωσης μόνο αν οι τιμές των μεταβλητών περιβάλλοντος δεν έχουν οριστεί.

Η GIT_AUTHOR_NAME είναι το ανθρωπανάγνωστο όνομα στο πεδίο “author”.

H GIT_AUTHOR_EMAIL είναι η διεύθυνση e-mail για το πεδίο “author”.

H GIT_AUTHOR_DATE είναι η χρονοσήμανση που χρησιμοποιείται για το πεδίο “author”.

H GIT_COMMITTER_NAME ορίζει το ανθρώπινο όνομα για το πεδίο “committer”.

H GIT_COMMITTER_EMAIL είναι η διεύθυνση e-mail για το πεδίο “committer”.

H GIT_COMMITTER_DATE χρησιμοποιείται για τη χρονοσήμανση στο πεδίο “committer”.

H EMAIL είναι η εναλλακτική διεύθυνση e-mail για την περίπτωση που δεν έχει οριστεί η τιμή διαμόρφωσης user.email. Εάν αυτή δεν έχει οριστεί, το Git χρησιμοποιεί το όνομα του χρήστη και του υπολογιστή.

Το Git χρησιμοποιεί τη βιβλιοθήκη curl για λειτουργίες δικτύου μέσω HTTP, έτσι η GIT_CURL_VERBOSE λέει στο Git να τυπώνει όλα τα μηνύματα που δημιουργούνται από αυτήν τη βιβλιοθήκη. Αυτό είναι παρόμοιο με το να τρέξουμε curl -v στη γραμμή εντολών.

H GIT_SSL_NO_VERIFY λέει στο Git να μην επαληθεύει τα πιστοποιητικά SSL. Αυτό μπορεί μερικές φορές να είναι απαραίτητο αν χρησιμοποιούμε πιστοποιητικό που έχει αυτο-υπογραφεί για να εξυπηρετούμε αποθετήρια Git μέσω HTTPS ή είμαστε στη μέση της δημιουργίας ενός διακομιστή Git αλλά δεν έχουμε εγκαταστήσει ακόμα ένα πλήρες πιστοποιητικό.

Εάν ο ρυθμός δεδομένων μιας λειτουργίας HTTP είναι μικρότερος από GIT_HTTP_LOW_SPEED_LIMIT bytes ανά δευτερόλεπτο για περισσότερο από GIT_HTTP_LOW_SPEED_TIME δευτερόλεπτα, το Git θα ακυρώσει αυτήν τη λειτουργία. Αυτές οι τιμές υπερισχύουν των τιμών διαμόρφωσης http.lowSpeedLimit και http.lowSpeedTime.

H GIT_HTTP_USER_AGENT ορίζει τη συμβολοσειρά χρήστη-πράκτορα που χρησιμοποιείται από το Git κατά την επικοινωνία μέσω HTTP. Η προεπιλογή είναι μια τιμή όπως η git/2.0.0.

H GIT_DIFF_OPTS έχει λίγο παραπλανητικό όνομα. Οι μόνες έγκυρες τιμές είναι -u <n> ή --unified=<n>, που ελέγχει τον αριθμό των γραμμών που εμφανίζονται σε μια εντολή git diff.

H GIT_EXTERNAL_DIFF χρησιμοποιείται για να παρακάμψει την τιμή διαμόρφωσης diff.external. Εάν έχει οριστεί, το Git θα καλέσει αυτό το πρόγραμμα όταν καλείται η git diff.

Οι GIT_DIFF_PATH_COUNTER και GIT_DIFF_PATH_TOTAL είναι χρήσιμες μέσα από το πρόγραμμα που καθορίζεται, από την GIT_EXTERNAL_DIFF ή την diff.external. Η πρώτη αντιπροσωπεύει ποιο αρχείο είναι η αναφορά σε μια ακολουθία αρχείων diff (ξεκινώντας από το 1), και το τελευταίο είναι ο συνολικός αριθμός αρχείων της παρτίδας.

H GIT_MERGE_VERBOSITY ελέγχει την έξοδο για τη στρατηγική αναδρομικής συγχώνευσης. Οι επιτρεπόμενες τιμές είναι οι εξής:

Η προεπιλεγμένη τιμή είναι η 2.

Θέλουμε πραγματικά να μάθουμε τι κάνεις το Git; Το Git έχει μια αρκετά ολοκληρωμένη σειρά ενσωματωμένων ιχνών και το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να τα ενεργοποιήσουμε. Οι δυνατές τιμές αυτών των μεταβλητών είναι οι εξής:

H GIT_TRACE ελέγχει γενικά τα ίχνη, τα οποία δεν ταιριάζουν σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία. Αυτό περιλαμβάνει την επέκταση των ψευδώνυμων (aliases) και την ανάθεση σε άλλα υποπρογράμματα.

H GIT_TRACE_PACK_ACCESS ελέγχει τον εντοπισμό της πρόσβασης των πακέτων (packfile). Το πρώτο πεδίο είναι το πακέτο που προσπελαύνεται, το δεύτερο είναι η μετατόπιση (offset) μέσα σε αυτό το αρχείο:

H GIT_TRACE_PACKET επιτρέπει την παρακολούθηση σε επίπεδο πακέτου για λειτουργίες δικτύου.

H GIT_TRACE_PERFORMANCE ελέγχει την καταγραφή δεδομένων απόδοσης. Η έξοδος δείχνει πόση ώρα παίρνει η κάθε κλήση σε εντολή του git.

H GIT_TRACE_SETUP εμφανίζει πληροφορίες για το τι ανακάλυψε το Git σχετικά με το αποθετήριο και το περιβάλλον με το οποίο αλληλεπιδρά.

H GIT_SSH, εφόσον ορίζεται, είναι ένα πρόγραμμα που καλείται αντί του ssh όταν το Git προσπαθεί να συνδεθεί με έναν κεντρικό υπολογιστή SSH. Καλείται ως $GIT_SSH [username@]host [-p <port>] <command>. Ας σημειωθεί ότι αυτός δεν είναι ο ευκολότερος τρόπος για να εξατομικεύσουμε τον τρόπο με τον οποίο καλείται η ssh· δεν θα υποστηρίζει επιπλέον παραμέτρους γραμμής εντολών. Για να μπορέσουμε να έχουμε επιπλέον παραμέτρους γραμμής εντολών, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την GIT_SSH_COMMAND, να γράψουμε ένα wrapper script και να ορίσουμε την GIT_SSH να δείχνει σε αυτό ή να χρησιμοποιήσουμε το αρχείο ~/.ssh/config.

GIT_SSH_COMMAND ορίζει την εντολή SSH που χρησιμοποιείται όταν το Git προσπαθεί να συνδεθεί σε έναν SSH διακομιστή. Η εντολή μεταγλωρίζεται από το κέλυφος, και επιπλεόν παράμετροι γραμμής εντολών μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ssh, δηλαδή κάτι σαν GIT_SSH_COMMAND="ssh -i ~/.ssh/my_key" git clone git@example.com:my/repo.

H GIT_ASKPASS παρακάμπτει την τιμή διαμόρφωσης core.askpass. Αυτό είναι το πρόγραμμα που καλείται κάθε φορά που το Git χρειάζεται να ζητήσει διαπιστευτήρια από τον χρήστη, και παίρνει ένα κείμενο για προτροπή ως όρισμα γραμμής εντολών και επιστρέφει την απάντηση στη stdout (βλ. Αποθήκευση διαπιστευτηρίων για περισσότερα σχετικά με αυτό το υποσύστημα).

H GIT_NAMESPACE ελέγχει την πρόσβαση στις αναφορές του ονοματοχώρου και είναι ισοδύναμη με τη σημαία --namespace. Αυτό είναι χρήσιμο κυρίως από την πλευρά του διακομιστή, όπου μπορεί να θέλουμε να αποθηκεύσουμε πολλαπλές αποσχίσεις (forks) ενός αποθετηρίου σε ένα αποθετήριο, διατηρώντας μόνο τα refs ξεχωριστά.

H GIT_FLUSH μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναγκάσει το Git να χρησιμοποιήσει I/O χωρίς βαθμίδες απομόνωσης (buffers) όταν γράφει σταδιακά στη stdout. Η τιμή 1 προκαλεί την εκκαθάριση του Git συχνότερα, η τιμή 0 προκαλεί την προσωρινή τοποθέτηση όλων των εξόδων στη βαθμίδα απομόνωσης. Η προεπιλεγμένη τιμή (εάν αυτή η μεταβλητή δεν έχει οριστεί) είναι η επιλογή ενός κατάλληλου προγράμματος απομόνωσης βαθμίδων, ανάλογα με τη δραστηριότητα και τη λειτουργία της εξόδου.

H GIT_REFLOG_ACTION μας επιτρέπει να καθορίσουμε το περιγραφικό κείμενο που γράφτηκε στο reflog. Για παράδειγμα: