-
1. شروع به کار (getting started)
-
2. مقدمات گیت (git basics chapter)
- 2.1 گرفتن یک مخزن گیت (Getting a Git Repository)
- 2.2 ثبت تغییرات در مخزن (Recording Changes to the Repository)
- 2.3 مشاهده تاریخچه کامیتها (Viewing the Commit History)
- 2.4 بازگرداندن تغییرات (Undoing Things)
- 2.5 کار کردن با ریموت ها (Working with Remotes)
- 2.6 تگ کردن (Tagging)
- 2.7 نام مستعار گیت (Git Aliases)
- 2.8 خلاصه (summary)
-
3. انشعاب‌گیری در گیت (Git Branching)
-
4. گیت روی سرور (Git on the server)
- 4.1 پروتکلها (The Protocols)
- 4.2 راهاندازی گیت روی یک سرور (Getting Git on a Server)
- 4.3 ایجاد کلید عمومی SSH شما (Generating Your SSH Public Key)
- 4.4 نصب و راهاندازی سرور (Setting up server)
- 4.5 سرویسدهنده گیت (Git Daemon)
- 4.6 HTTP هوشمند (Smart HTTP)
- 4.7 گیتوب (GitWeb)
- 4.8 گیتلب (GitLab)
- 4.9 گزینههای میزبانی شخص ثالث (Third Party Hosted Options)
- 4.10 خلاصه (Summary)
-
5. گیت توزیع‌شده (Distributed git)
-
6. GitHub (گیت هاب)
-
7. ابزارهای گیت (Git Tools)
- 7.1 انتخاب بازبینی (Revision Selection)
- 7.2 مرحلهبندی تعاملی (Interactive Staging)
- 7.3 ذخیره موقت و پاکسازی (Stashing and Cleaning)
- 7.4 Signing Your Work (امضای کارهای شما)
- 7.5 جستجو (Searching)
- 7.6 بازنویسی تاریخچه (Rewriting History)
- 7.7 بازنشانی به زبان ساده (Reset Demystified)
- 7.8 ادغام پیشرفته (Advanced Merging)
- 7.9 بازاستفاده خودکار از حل تضادها (Rerere)
- 7.10 اشکالزدایی با گیت (Debugging with Git)
- 7.11 سابماژول ها (Submodules)
- 7.12 بستهبندی (Bundling)
- 7.13 جایگزینی (Replace)
- 7.14 ذخیرهسازی اطلاعات ورود (Credential Storage)
- 7.15 خلاصه (Summary)
-
8. سفارشی‌سازی Git (Customizing Git)
-
9. گیت و سیستم‌های دیگر (Git and Other Systems)
-
10. (Git Internals)
- 10.1 ابزارها و دستورات سطح پایین (Plumbing and Porcelain)
- 10.2 اشیا گیت (Git Objects)
- 10.3 مراجع گیت (Git References)
- 10.4 فایلهای بسته (Packfiles)
- 10.5 نگاشت (The Refspec)
- 10.6 پروتکلهای انتقال (Transfer Protocols)
- 10.7 نگهداری و بازیابی دادهها (Maintenance and Data Recovery)
- 10.8 متغیرهای محیطی (Environment Variables)
- 10.9 (Summary)
-
A1. پیوست A: گیت در محیط‌های دیگر (Git in Other Environments)
- A1.1 رابط های گرافیکی (Graphical Interfaces)
- A1.2 Git در ویژوال استودیو (Git in Visual Studio)
- A1.3 Git در Visual Studio Code (Git in Visual Studio Code)
- A1.4 Git در IntelliJ / PyCharm / WebStorm / PhpStorm / RubyMine (Git in IntelliJ / PyCharm / WebStorm / PhpStorm / RubyMine)
- A1.5 Git در Sublime Text (Git in Sublime Text)
- A1.6 گیت در بش (Git in Bash)
- A1.7 Git در Zsh (Git in Zsh)
- A1.8 Git در PowerShell (Git in PowerShell)
- A1.9 خلاصه (Summary)
-
A2. پیوست B: گنجاندن گیت در برنامه‌های شما (Embedding Git in your Applications)
-
A3. پیوست C: دستورات گیت (Git Commands)
- A3.1 تنظیم و پیکربندی (Setup and Config)
- A3.2 گرفتن و ایجاد پروژهها (Getting and Creating Projects)
- A3.3 نمونهبرداری پایهای (Basic Snapshotting)
- A3.4 انشعاب‌گیری و ادغام (Branching and Merging)
- A3.5 بهاشتراکگذاری و بهروزرسانی پروژهها (Sharing and Updating Projects)
- A3.6 بازرسی و مقایسه (Inspection and Comparison)
- A3.7 عیبیابی (Debugging)
- A3.8 اعمال تغییرات به صورت پچ (Patching)
- A3.9 ایمیل (Email)
- A3.10 سیستم‌های خارجی (External Systems)
- A3.11 مدیریت (Administration)
- A3.12 دستورات سطح پایین گیت (Plumbing Commands)
A2.1 پیوست B: گنجاندن گیت در برنامه‌های شما (Embedding Git in your Applications) - خط فرمان گیت (Command-line Git)
اگر برنامهٔ شما برای توسعه‌دهندگان است، احتمال زیادی وجود دارد که از یکپارچگی با سیستم کنترل نسخه بهره‌مند شود. حتی برنامه‌های غیردِولپر، مانند ویرایشگرهای اسناد، نیز می‌توانند از قابلیت‌های کنترل نسخه سود ببرند و مدل گیت برای بسیاری از سناریوها به‌خوبی کار می‌کند.
اگر لازم است گیت را با برنامهٔ خود یکپارچه کنید، در اصل دو گزینه دارید: یک پوسته (شِل) اجرا کنید و برنامهٔ خط فرمان git را فراخوانی کنید، یا یک کتابخانهٔ گیت را در برنامهٔ خود جاسازی کنید. در اینجا به یکپارچه‌سازی از طریق خط فرمان و چند مورد از محبوب‌ترین کتابخانه‌های قابل‌جاسازیِ گیت می‌پردازیم.
خط فرمان گیت (Command-line Git)
یک گزینه این است که یک فرایند شل ایجاد کرده و از ابزار خط فرمان Git برای انجام کارها استفاده کنید. این روش مزیت canonical بودن را دارد و تمام ویژگی‌های Git پشتیبانی می‌شوند. همچنین نسبتاً ساده است، زیرا اکثر محیط‌های اجرایی امکانات نسبتاً ساده‌ای برای فراخوانی یک فرایند با آرگومان‌های خط فرمان دارند. با این حال، این رویکرد معایبی نیز دارد.
یکی از معایب این است که تمام خروجی به صورت متن ساده (plain text) است. این یعنی شما باید فرمت خروجی Git که گاهی تغییر می‌کند را تحلیل (parse) کنید تا اطلاعات پیشرفت و نتیجه را بخوانید، که می‌تواند ناکارآمد و مستعد خطا باشد.
دیگر کمبود این است که قابلیت بازیابی از خطا محدود است. اگر یک مخزن به‌نوعی خراب شود یا کاربر مقداری نادرست در تنظیمات داشته باشد، Git بسیاری از عملیات را به سادگی انجام نخواهد داد.
و دیگری مدیریت فرایندها است. Git نیاز دارد که یک محیط شل را در یک فرایند جداگانه نگه دارید، که می‌تواند پیچیدگی غیرضروری ایجاد کند. سعی در هماهنگ‌سازی چندین فرایند از این نوع (به‌ویژه زمانی که چند فرایند ممکن است به همان مخزن دسترسی داشته باشند) می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.
